Pfffff, waar te beginnen. We hebben al veel gereden en we hebben al veel moois gezien deze vakantie, maar de dag van vandaag slaat werkelijk alles!!

We rijden pas om half elf weg uit Banff. We zijn wat later wakker en het ontbijt (yoghurt/fruit en French toast (wentelteefjes), jullie snappen wel wie wat heeft gegeten:) wordt niet zo vlot geserveerd als in de V.S

De weg die we rijden heet Icefields Parkway en is, volgens de reisgids, de 'mooiste route van de Rockies, de weg loopt langs de graat van het gebergte en is een onafgebroken reeks van gletsjers en bergmeren, watervallen en drieduizenders (bergtoppen van meer dan 3000m hoog)'. Dat belooft dus wel wat.

We zijn nog maar net onderweg als we al twee herten langs de weg zien. Prachtig, wat een mooie beesten zijn dat. We stoppen regelmatig voor foto's/film, want ieder woord uit de reisgids is waar. We zien gletsjers, we zien prachtig aqua blauwe bergmeren, we zien ontelbare watervallen en drieduizenders overal waar je maar kijkt.

We drinken koffie/chicken-noodlesoup in een berglodge en kopen een sandwich voor de lunch.

Rond drie uur komen we aan bij de Columbia Icefields. We stoppen en eten wat warms (de sandwich moet nog maar even wachten). De Columbia Icefields is een aantal gletsjers bij elkaar en er is een tour, van anderhalf uur, waarbij je met een snowcoach op de gletsjer kunt komen. Uiteraard gaan we dat doen. We kopen tickets en moeten ons om 4pm melden bij gate A. We gaan met een touringcar naar boven, naar het punt waar de Snowcoach zal vertrekken. De snowcoach is een sneeuwmobiel met reuzachtige banden die ook gebruikt wordt voor expedities op Antartica. Het ziet er indrukwekkend uit. We stappen in en vervolgens gaan we, stapvoets een helling af van 32%, dat alleen is al een belevenis. Als we beneden aankomen, bevinden we ons daadwerkelijk op de gletsjer en rijden we over een dikke laag ijs, Het is vandaag zonnig en strakblauw , maar volgens Bruce (onze tourguide) heeft het hier gisteren nog gesneeuwd!). Na een afdaling van 20 minuten staan we helemaal beneden en mogen we de snowcoach uit. Het waait en het is hier bitterkoud, maar, ohh my God, wat is dit prachtig!!! IJs, ijs en nog meer ijs. We lopen er over heen, we raken het aan en we zijn er stil van. Op dit moment voel je je zo nietig en klein....... het is werkelijk te indrukwekkend voor woorden. We maken foto's, we filmen en Bruce maakt nog 2 foto's van ons bij de Snowcoach. Na 20 minuten moeten we weer naar boven, we zijn de laatste die instappen.....

Het is inmiddels 6pm en we moeten nog 100km rijden, but who care's, het hotel staat er straks ook nog wel. We stoppen nog bij de Stanley Falls en bij de Sunwapta Falls. Hier moeten we een stukje voor lopen, maar het is de moeite waard. Een massa van aqua blauw water stort naar beneden, om vervolgens, met een onvoorstelbbare kracht, door een dunne spleet in de rotsen de bocht om te slaan.

Net als we denken dat we nu dan toch door kunnen rijden naar Jasper staan er een aantal auto's langs de kant van de weg. We stoppen, want we weten dat er dan 'iets' te zien is. Dat 'iets' is een black bear. We maken een paar prachtige foto's en Benny ziet zelfs kans om te filmen. De dag kan niet meer stuk!

Om half 8 checken we dan toch eindelijk in. We hebben een kamer op de begane grond van het Best Western hier in Jasper.

We zetten koffie, werken de website bij en genieten nog even na. We zijn moe, maar ohhh zooo voldaan!!

Morgen rijden we weer naar 'beneden' richting de V.S naar Kamloops, een tussenstop om de volgende dag door te rijden naar Vancouver.